İlk iki yazımda atlamışım Odessa ve Kiev şehirlerinin hatırı sayılır vaziyette Yahudi cemaatına mensup kişilerin çoğunlukla yaşamasından dolayı bu iki şehre Yahudi şehri dendiğini ve bugün İsrail devletini oluşturan nüfusun ezici çoğunluğunu ki 9,3 milyon nüfusun 7 milyon civarının Sovyet Yahudi’si ve hatta 600 bin civarı ex Sovyet veya Rus pasaportlu Yahudi eşleri ve çocukları olduğu biliniyor.
Ukrayna’nın 1991’de Sovyetler Birliği dağıldığındaki nüfusu Türkiye ile yaklaşık aynı olarak 58 milyon olduğu bugün ise savaş öncesi kayıt ve tahminlere göre 38 milyon civarında olduğu savaş esnasında batılı sitelerin hemen bu rakamı 44 milyona kadar artırdıkları da biliniyor. Bu 38 milyon nüfusun yaklaşık 6 milyon civarının Avrupa birliği ülkelerine bir o kadarının da tahminen Rusya Federasyonu’na göç ettiği düşünülebilir. Tabi Doğu Ukrayna şehirlerinin işgal ya da iltihak eden bölge nüfusunun da yaklaşık 4 milyon civarı olduğunu düşünebiliriz. Yani Ukrayna kontrolündeki topraklarda nüfus 22 milyon civarına kadar gerilemiş vaziyettedir. Konumuz ne Ukrayna ne de Rusya Federasyonu nüfusu değil ancak bilinmesinde fayda var.
Ukrayna’daki savaşa günümüzde batı resmi gayrı resmi silah ve askerleri ile fiilen girmiş vaziyettedir. Sadece ABD’nin 40 milyar liralık silah ve malzeme sevk ettiği basından öğrenilebilir. Savaşın aksi bir durum olmaz ise bahara kadar biteceği şahsi tahminlerimdir ancak birkaç ay sapma ile bunun mümkün olacağı tahıl ekim zamanı sonrası barışa gidileceği ya da işgalin resmileşebileceği düşünülebilir. Çünkü doğal gazı ve elektriği olmayan ya da çok azalmış bir ülkenin direncinin ne kadar olabileceğini tahmin etmek zor değildir. Tahıl ekimi döneminden de Ukrayna’ya ve dünyaya bu yıl Ukrayna tahılı alamamaları ve ülkeyi iyice çökertmek için verecekleri son zarar ve intikam olacaktır.
Bu arada Rusya’nın etrafındaki ülkeleri dizayn ettiği yani başta devlet başkanları ve yönetici ekipleri değiştirdiği değişime zorladığı değişim için legal illegal resmi gayrı resmi pek çok şeyi yaptığını da duyuyoruz ve pek çoğunda değişim sağlandı. Türkmenistan’dan başlayan değişim Kazakistan ve diğer ülkelere sıçradı yani genel olarak Sovyetler birliği ya da bana göre Rus İmparatorluğunun şekil değiştirmiş hali üzerindeki coğrafya da Rusya kendi istediklerini ya da beraber çalışabilecekleri liderleri getirdiler. Bir istisna bizdeki seçim sonuçlarına göre olacaktır. Batı da Beyaz Rusya ve onun diktatör gibi diyebileceğim lideri Rusya’nın müttefikidir. Zaten Sovyetler birliği döneminde başta Türk asıllı ülkeler halkları şu veya bu şekilde birbirlerini sevmez ve çekemez hale getirilmişler ve kendilerini farklı ırk olarak görür olmuşlar idi. Kazakistan’ın Uygur asıllı bilge Başkanı Nazarbayev bunu düzeltmeye çalıştı ise de yaşlılığı nedeni ile kenara çekilmek zorunda kaldı. Türkmenistan’da sağlık nedenleri ile Kurbankulu yerini oğlu Serdar Berdiev’e bırakmak zorunda kaldı.
Hattı zatında tüm Sovyet devletleri için gerek Sovyet döneminde gerekse dağılmadan sonra her ülke için 3 isim olduğu birinin Devlet başkanı olduğu ve 2 alternatifinin Rusya’ca hazır tutulduğu bunlardan birinin ülkesinde parlatıldığı ve diğerininde oskova’da misafir edildiği bilinir.
Rusya güvenliği açısından kalan tek şey her zamanki doğal müttefiki olan güney Slavları ve bunun Hristiyan çoğunluğu olan Sırplardır ki bugünlerde Kosova üzerinden Sırp milliyetçiliği ve hatta faşizmi canlandırılmaya çalışılıyor.
Doğumuzdaki Rusya müttefiki olan İran’da ise batılı istihbaratlarında desteği ile özgürlükleri sonuna kadar tıkanmış ve sonuna kadar bunalmış halk rejime karşı isyan etmiş vaziyette. Sonuçlarının ne olacağı şimdilik meçhul. Ancak yöneticilerin yaptığı yolsuzluklar ve zorbalıklar halkı canından bezdirmiş vaziyette.
Avrupa’da bulabileceği müttefiki olarak Almanya’da geçtiğimiz hafta darbe yapacakları gerekçesi ile 24 bin civarında üyeli bir darbeci olduğu iddia edilen yapıda yapılan tutuklamalar Almanya’nın saf değiştirmemesi için yapılan harekât olduğu söylenebilir.
Gelelim sona Azerbaycan Ermenistan anlaşması sonucu açılması gereken Zenzegur koridoru ve aşağıdaki İran sınırındaki koridor Rus askerlerince kapalı tutulmaktadır. Azerbaycan İlham ve baba Aliyev ilişkileri geçmişe dayanan bir dostlukla yürüyor ancak Rusya’nın ve Putin’in ne yapacağı nasıl tavır alacağı İlham Aliyev’in yerinde kalıp kalamayacağı tamamen Türkiye’deki genel seçim sonuçlarına göre olacaktır.
Konu ile ilgili yazdığım diğer 2 makaleyi aşağıdaki linklerden okuyabilirsiniz.
News