Arkadaş listemde ki eskiler, hikayemi bilir…

Kısaca ; bundan hemen hemen 4 yıl önce, tabutta bir röveşata attım ve Ekvator’un Guayaquil limanında ; Covid nedeniyle, koması, yoğun bakımı, hastane günleri ve nekahat devresi dahil iki aylık bir macera yaşadım….

Entübe+boğaza neşterle oksijen yolu için faça atılması, bin halüsinasyon, tüneller, yeşil ışıklar falan…

Doktor; bu gece ölecek bu adam, dedikten sonra, hayata döndüm))))

Seversem inatçı olurum…

Yaşamayı severim, gitmedim inadımdan

Covid belasına Amerika’nın Galveston limanında yakalandım…

Geminin adı VENUS; Baş Mühendis Bey, meslek büyüğüm, yaşdan büyüğüm, bizim sektörün Barış Manço’su Canım Erinç Abi’idi…

Sürat teknesi, Ekvator açıklarında beni gemiden almaya ve hastahaneye yetiştirmek için geldiğinde; ben ateşler içinde yanıyorum; Erinç abim sarılmış bana

— Kardeşim, herşey iyi olacak, herşey yoluna girecek, moralini veriyordu

Hatırlıyorum

— Abi Covid’im uzak dur bana, diyorum

Felsefe üstadı, nazik insan, Beşiktaş aşığı, hayata başka bir bayırdan bakan Erinç Abim

— S…çmışım Covid’e diye bana son defa sıkı sıkı sarıldı, umrunda olmadan…

Kurtuldum…

Erinç Abi ile dostluğum aralıksız devam etti….

Yıl 2024; DREAM isminde bir gemide çalışıyorum…

İstanbul geçişte; Baş Mühendis değişikliği olacak….

Şans, kader, talih, kısmet; geldi Erinç Abim yeni Baş Mühendis olarak gemime…

Bazı insanların hayat yolları, her şekilde, herdaim kesişir bir yerlerde…

Tekrar onunla çalışmak ne kadar güzel…

Yolunuz, her daim iyi insanlara denk gelsin…

Erhan Şengül

31.08.2024

Dover – İngiltere