Yemek bir kültürdür. Bir insanla seyahate çıkın ve onu tanıyın derler hayır bir insanla yemek yiyin
onu tanırsınız.
Ben yemek yerken konuşmayı pek sevmem hele hele ağzımda lokma var iken
Bir gemide çalışırken yemek saatinde iken bir arkadaş soru soruyor ağzımda lokma olduğunu bile bile
göre göre ben o soruya nasıl cevap verebilirim.
Yemek ülkelerin nereden nereye geldiklerini kültürlerini anlatır. Çatal ve kaşık kullanırız biz mesela
Elle yemeyiz !
Yemek bir kültürdür. Baba’dan sonra sofraya gelemezsin mümkünse hiç gelme zaten. Yemek bir
kültürdür evimizde yemek mi yaptık koktu mübarek tüm apartmana dağıtırdık.
Biz buyduk.
Geçen gün bir bistro’nun önünden geçiyorum 4 arkadaş oturuyor hepsinin elinde telefon yemeğin
tadını çıkaran yok ânın tadını çıkaran yok.
Yemek bir kültürdür sofrada her kafadan bir ses çıkmaz bize yakışmaz ! önce yemeğini yersin sonra
eleştirecek bir şey varsa eleştirirsin.
Deniz Kuvvetleri’nden kıymetli Komutanımız “Cengiz Toraman” dan Allah Rahmet Eylesin mekânı
cennet olsun
“Adab-ı Muaşeret” dersi aldık.
Bahriyeliyiz sonuçta avrupa’nın bir şehrine gittin mesela bir restorandan içeri girdin nasıl
davranacaksın çatalı nasıl tutacaksın bunları öğretti bize “Komutanımız” mekânı cennet olsun…
Bende gemilerin mutfağında çalışmış birisi olarak samimiyetle söylüyorum insanları memnun etmek ,
dünyanın en zor işidir.
Yemekten sonra Kaptan çay ister Çarkçıbaşı çay ister onları götürürken bir ses duyarsın “ Başar benim
çayım nerede !
La gardaş az bekle !
30 gün okyanus geçtik sabrettin 30 saniye daha sabret !
Yemek bir kültürdür yâni birbirini yormayan insanların keyifle vakit geçirdikleri ve karınlarını
doyurdukları bir kültürdür.
İşim gereği Avrupa’nın bir çok şehrine bir çok limanına gittim ve restoranlarına da gittim salaş
yerlerine de gittim ilk gittiğimde bir restorana elimi nereye koyacağım paltoyu vestiyere mi asacağım
! insan bir afallıyor.
Ağabeyim Kırklareli’de beni bir çorbacıya götürmüştü bak dedi burayı hiç bir zaman unutmayacaksın
dedi
İçeride abartmayım 6 sandalye toplasan 3 masa “Pablo Neruda’nın şiirleri gibi vallahi billahi…güzeldi
Yemek bir kültürdür bundan 12 sene önce İstanbul’da bir restoranda yemek yerken çapraz masada
bir beyefendi oturuyor bağırarak konuşuyor.
Çek cumhuriyeti’ne gittim Baba Ferrari ile turladım. Oradan Berlin’e gittim baba
Lamborghini ile gazladım…
“La yeter gardaşım ya”
“Yemekte miyiz ? “Kibirde miyiz” belli değil
İncelik, nezâket farklı bir şeydir.
Lamborgini’yi Ferrari’yi biliyorsun ama nezaketi , inceliği ben sana anlatıyorum…
Yemek bir kültürdür uzun süredir yalan olmasın bu yemek programlarını izlemiyordum aslında
mutfağa çok uzak bir insandım ama hayat insanı öyle bir yerlere getiriyor ki kendini geminin
mutfağında Pazar sabahı saat 7 de fasulye haşlarken buluyorsun.
Bir komşumuzun akrabası geçenlerde özel bir televizyon programında yayınlanan programdaydı bana
da izler misin ? dediler tabii ki dedim. Ama izlediğime pişman ettiler beni tıka basa yemeği yiyip
üstüne mutfağı denetleyip üç puanı verip evden gittiler.
Bu yemekteyiz değil ki her şeyin ben kazanıyım da kimse kazanmasın diyerek yaşanıldığı dünyamızda
o üç puan verenler şöyle dese daha samimi olmaz mıydı ?
Ben bu yemekleri beğenerek yiyorum ama bu ödüle çok ihtiyacım var kusura bakmayın 3 puan …
dese vallahi billahi dünya nezâket tarihinde yerini alır.
Bu bir savaş değil gardaşım yemekteyiz birbirinize sofrada hakaret etmenin bir anlamı var mı ?
Konuştuğunuz hiç bir şey de anlaşılmıyor.
Biri diyor ki Perşembe günü sizin evde görüşeceğiz seninle diyor alenen tehdit var !
Yemekte miyiz ? “Soprano” mu ? izliyoruz belli değil
Yazımın başında da söylediğim gibi yemek bir kültürdür o kadar özenmiş çeşit çeşit yemek yapmış bir
insanın elinden yemek yiyip ona 3 puan vermek hiç bir kültüre sığmaz. Bir yarışmayı kazanmak bir
ödülü kazanmak tabi ki gurur verecek bir olaydır ama insanlığımızı kaybetmeden
Saygılarımla
Başar Özdemir
News
