Esra’cığımı seyrettim bu akşam, boş işler müdürü olarak…

Aslında ödüm patlıyor…

Özgür diye bir delikanlı, doğduğundan habersiz olan babasını 30 küsur yıl sonra (Ramazan Amca’yı) Esra’cığım sayesinde buldu…

En korkulu rüyam ; Müge oluyor sabah saatlerinde…

Sonra da; Esra çıkıveriyor ekranlara akşam üzeri …

Günün birinde; yarı Çin’li bir kız çocuğu, Babam Denizciymiş diye ya elinde benim gençlik resmimle Müge’ye konuk olursa!!!

Depresyona bak; Akşam kuşağında, yine yarı Brezilya’lı bir kız çocuğu ” adı da Erhan’mış” diyor…

Peki yarı Afrika’lı kız çocuğuna ne demeli!!!

” Takma adı Era Seawolf’muş, anneme de geri döneceğim demiş “diyor

Ya; Estonya Tallin’den gelen yine yarı çok sarışın, az esmer kız çocuğu, hakkımda kıvırtamayacağım kadar bilgileri ağlayarak şakır şakır söylerse sabah sabah ve Müge ince dudaklarını daha çok büzerek, küçük gözlerini daha da kısarak:

—Erhan efendi; Kaptan’mısın nesin çık ortaya, neden aramadın sormadın bugüne kadar bu çocuğu diye bana fırça atarsa))

Küçük kızım, daha çok küçük…

Ama ortanca ve büyük kızlarıma göre, günün birinde müstakbel bir kız kardeşlerinin ortaya çıkacağına çok eminler

Bir de farkındaysanız; hep kız çocuğu dedim)))

Üç kız çocuktan sonra, ne konuşcam ben erkek çocuğu ile…

Son söz; büyük söz etmeyeyim ama, bırak çocuk yapmayı, bir Türk hanımefendi ile konuşurken bile yüzüm kızarırken, müstakbel bir çocuğumun %100 Türk olma olasılığı yok diyorum

Erhan Şengül

10.01.2024

İstanbul