Günaydın dostlarım, arkadaşlarım…

Azıcık revize edilmiş eski bir şiirimi tekrar sizinle paylaşmak istedim,

Okuyanların gözleri, okumayanların canı sağolsun 🙂

AŞK CANKUŞLARI

Size bir hikaye anlatacağım,

Bir kelimesine dahi inanması zor,

Hatta belki ben bile anlamayacağım.

Zamanlardan bir zaman,

Develer tellal, pireler berber ve ben,

Anamın beşiğini tıngır mıngır sallarken

Yüce yaradanın yarattığı, biz kullarının

Her birinin vücudun da,

Hem erkek, hem de kadın bulunurmuş.

Bahsettiğim;

Kaba sakallı bir hanım

Veya, göğüsleri olan

Bir adam değil,

Aynı bedende, birbirine sevdalı iki ruh.

Öyle güzel güler

Öyle mutlu bakarlar

Öylesine huzurlu yaşarlarmış ki…

İşte bu ruh ikizleri,

Bir an birbirlerinden ayrılmadığından

Cenneti; iyi mi sana,dünyada bulmuşlar.

İlahi kudret, birbirine yeten bu cankuşlara,

Hatırlatmış cennet onun insanlara mükafatı,

Olmaz devranda irembağı

Ama sözler kime fayda,

Ne hülyalı bakışlar,

Ne huzur

Ne de mutluluktan

Caymış cankuşlar

Yarattığı kullarının umursamaz tavrı

Kızdırmış Yüce Yaradanı,

İnsanoğlu nasıl çabucak buldu

Sevgi; Cennetin anahtarı.

Almış bedenden adamın ruhunu

Savurmuş şimale

Kadın uyanıvermiş tek başına cenüpte

O günden beri

Ruh ikizleri artık başka bedenlerde

Dile-kolay herkes ruh ikizini arar

Canını öptüğüm şimdi nerede yaşar

Onu gördüğünde,

Kalbin yağız bir at gibi koşmaya başlar,

Ve elin ayağın titrerse,

Sanma sakın,bunun adı

İlk görüşte aşk,

O senin geçmişte aynı bedende yaşadığın,

İrembağında birlikte papatya topladığın,

İkizin,ruhunun yarısıdır.

Gerekirse herşeyden vazgeç,

Ama hayatının aşkı

Sadece ve sadece onu seç…

Erhan Şengül

01.12.2022 – 05:00lt

Murmansk – Rusya