İç dünyamızı zaman zaman açmak lazım…

Nihan Kızımla 1998 yılında ayrıldık…

Dört yaşındaydı…

Asiye …

İlk eşim; güzel insan…

Benim gibi; serseri bir ruha denk gelmesi; nasıl bir şansızlık onun için…

Asiye ile ayrılık demek, kızımla ayrılık demekti…

Yapacak bir şey yok…

Kabullendim…

Nihan; tabii ki, gururla söylüyorum Hacettepe Diş Hekimliği mezunu, yıllardır Ankara’da mesleğini başarıyla yapıyor….

O benim canım kızım…

Ben; Ekvator Guayaquil limanında,

Covid nedeniyle komada yatarken, atladı uçağa geldi yanıma …

Ve; kızım Nihan;

Bilir ki; zor günde, Babası onun için her zaman etrafta bir yerde…

Sonra Sveta geldi hayatıma…

Ukrayna’lı…

Evlendik…

İnci, ikinci kızım; Sveta’nın, bana en büyük hediyesi oldu bu fani hayatta…

Tam karma bir çocuk İnci ( şimdi 25 yaş) ; tuttuğunu koparma, sert karakter, pratik zeka, aynen Annesi…

Duygusallık, aynen Babacığı…

Sekiz yaşına kadar İncim ile beraber yaşadık…

Ne güzel kahkahalar attık,

Fırlamalıklar, sayısız…

Sonra, boşandık Sveta ile…

Gitti Kiev’e İncim…

Beraber Annesiyle…

Onu tekrar kazanmak için, onun 17 yaşına gelmesine kadar bekledim…

İngilizce

Almanca

Frasızca

Rusça

Ukrayna’ca

Az Türkçe ( galiz küfür eder)

Dillerini bilir, online işlerle ekmek parasını kazanır…

Şimdi, İncim şundan emin; zor günde Babacığı yine etrafta bir yerde

Kızım Deniz;

Üçüncü Anneden, üçüncü evlat…

Aşk yok…

Romantiklik yok…

Bol tekila ve;

Bol Votkalı bir gece var…

Hoşgeldin Bebek…

Başımın üstünde yerin var Bebek..

Yaşadıklarını koy kenara; İki ablandan farkın hiç olmayacak…

Denizci…

Üç Anneden, üç evlat…

Kafamı herdaim başkalarına eğer,ama üç kızıma sağlığım oldukça yok diyemem…

Bu gece, birkaç duble rakıyı hakettim mi ne!!!!

Erhan Şengül

04.12.2024

Cebel ül Tarık Boğazı

Gibraltar