TORRE ANNUNZİATA

Güverte jurnaline baktığımda varış limanı “Torre
Annunziata” yazıyordu.
Karıştırmayı severdim seyir defterini , güverte
jurnalini gemi acaba benden önce nerelere gitmiş
nerelere yanaşmış.
Her akşam vardiyasında doldururken jurnali
bakardım.
Lafı uzatmayım.
Önce anlam veremedim.
Coğrafyam iyiydi aslında ama
“Torre Annunziata”bana bir şeyler
çağrıştırmamıştı.
Harita odasında saat başı mevki atarken baktım
Pompei diye bir şeyler yazıyor.
Ben burayı bir yerden hatırlıyorum ama nereden ?
acaba
2018 ekim’in son günleriydi zaman geldi
Demir attık
Her yer fırtına ! göz gözü görmüyor ama

Rüzgarın saatte hızı ben deyim 60 km/h siz deyin
70
Köprü üstündeyim
Şak diye bir şey kırıldı yere düştü sanki
Bakıyorum sağa sola
Sancak tarafta kırlangıç lumbuzu cam çerçeve
yerlerde
Süvari Bey’e bilgi verdim.
Unutulmaz bir gündü.Denizci olmak herhalde
böyle bir şey dedim.Sığınmıştık bir dağın yamacına
Ertesi sabah günlük güneşlik her yer yanaştık
“Torre Annunziata”’ya
Güverte Lostromosu Hasan Doru ile yürüdük
kasabayı tabelaları tâkip ettik.
Ver elini Pompei
Oturduk bir kafeteryada
Hayat dediğimiz şey anlardan , anılardan ibaret
değil mi ?
Bana bir şey çağrıştırmayan
“Torre Annunziata” meğersem

“Pompei” nin yanı başındaymış
Napoli’nin , Vezüv yanardağı’nın yanı başında
Hatta hiç unutmam
Soluklandığımız, oturduğumuz
Kafeteryanın adı da “MAGMA” idi.
2018 Ekimi’nden bir hatıra
Saygılarımla.
Başar Özdemir